Benim uykum hafiftir, babamınki çok ağır.
Bana dokunsan zıplarım ama o, top patlasa uyanmaz.
Kabul etmiyor ama arkadaşım çok horlar.
Benim kardeşim uyur gezer.
Ailemde herkes tavuk gibi erkenden yatar. Ben yatamıyorum. Tam bir gece kuşuyum! (Baykuş)
Ben hiç rüya görmüyorum. Nasıl yatıyorsam öyle kalkıyorum. Ama kardeşim deli yatıyor.
Sabahları çok çekilmez biri olurum / deli gibi olurum
Bazen 10-15 dk kestirmeye bayılırım
Geçen gece bir rüya-kabus gördüm gerçek sandım. Bu kadar olmaz!
Uyku konusunda çok hassasım ya en ufak ses beni rahatsız eder.
Başımı yastığa koyar koymaz uyumuşum. (neden “uyudum” demedik, o ayrıma girilebilir)
Yatakta dönüp durdum, bir türlü uyku tutmadı!
Günlerdir gözüme uyku girmiyor. Kafayı yiyeceğim! (‘yicem)
Uykusuzluk başıma vurdu.
Uykusuzluktan gözlerin kıpkırmızı olmuş.
Uyumaktan gözlerin şişmiş!
Alarmı kurdun mu? Bak uyuyakalırsak uçak kaçar! Benden söylemesi!
Hiç gerçek sandığın bir rüyan oldu mu?
Evet öldüğümü görmüştüm. O rüya hiç aklımdan çıkmıyor / hep aklıma geliyor.
Sence insanlar neden kabus görüyorlar?
Ders 28: Uyku